het is koud hier bij ons. gisteren de sneeuw, vandaag dan de vriestemperaturen. vorige week in frankrijk sneeuwde het ook. ook daar duurde het niet langer dan een paar uur, maar het was genoeg om het landschap om te toveren. toen het begon te sneeuwen liepen we in het bos van etang de la horre...hetzelfde bos waar het ooit, een kleine 20 jaar ook begon te sneeuwen toen we daar met een bendeke enthousiaste jongelingen rondliepen om zoveel mogelijk vogels te zien en zoveel mogelijk leute te maken. op de dam van etang de la horre hebben we ons dan op onze rug gelegd, naar de sneeuwval gekeken en iets van jan de wilde gezongen. nu, zoveel jaren later, zijn we nog altijd enthousiast, iets minder jong, maar hebben we er een gevoel bijgekregen: nostalgie! en ook dat is fijn, zo nu en dan.
4 opmerkingen:
janus, en niet te vergeten: ervaring en (nog meer) wijsheid!
misschien wel de bron van alle nostalgie!
Een herkenbaar verhaal!
Een paar zomers geleden ben ik nog eens langs de pastorie van St Rouin gepasseerd, alwaar we als jonge gastjes op weekend gingen ('t is daar nog geen haar veranderd trouwens). Het was raar om daar met mijn drie kinders te staan na al die jaren. Weemoed meneer! Onherroepelijk voorbij, maar zo mooie herinneringen!
hmm...de pastorie van st rouin! vorig jaar zijn we der zelfs binnen geweest tijdens de jnm reunie! alhoewel er wat aanpassingskes gebeurd zijn is de tijd daar echt wil blijven stil staan. vreemde ervaring!
Een reactie posten