leve de lente!

dames en heren! een primeur voor deze blog: dit berichtje werd geschreven in het buitenland. jawel, janus zit in nice! en wat doet een beetje blogger na de werkdag op zijn hotelkamer? jawel, fotoots die nog niet vakkundig gearchiveerd werden vakkundig archiveren. dat er dan af en toe eens een foto opduikt waar hij tevreden van is, is best meegenomen.
hier in nice is het overdag al een beetje lente! dat doet me eigenlijk wel verlangen naar de lente bij ons,want ik heb precies wel goesting om weer beestjes en bloemekes te fotograferen. vandaar: deze lentefoto. als ik het goed heb is dit een mannetjesorchis.

grauw kuurne

dames en heren, het was de laatste tijd geen weer om een hond door te jagen. de regen en de grauwheid van de laatste dagen zijn voor mij niet echt uitnodigend om naar buiten te trekken en te fotograferen. ik verlang naar een beetje zon, en het eerste lentegevoel dat in de lucht hangt. morgen moet ik voor een weekje naar nice, en hopelijk is er daar al een beetje lentesfeer te snuiven. ik laat jullie hier dan maar een weekje achter, met een sfeerfotootje uit de groene long in kuurne. voorwaar éen van mijn favoriete excursiegebiedjes!

Landschapslijnen

Het is druk in biologenland. verslagen moeten afgerond worden, volgende week is er een mega-congres in nice waar ik naartoe moet/mag (schrappen wat volgens u niet past. de komende week moet dus productief zijn. ligt het nu aan de blue monday - de droevigste dag van het jaar - of niet, feit is dat ik gelijk niet in de benodigde versnelling geraak. traagheid is eigenlijk een fijn ding. zoals dit landschap. wat maakt er meer rustig dan een boom, en wat lijnen in een landschap?

kaarslicht

vorige week werd er bij ons eentje 7 jaar! vandaar deze afwijking op de natuur/landschapsfotoots. dit zijn de kaarsen die werden uitgeblazen om officieel 7 te worden. het bleek overduidelijk dat 7 jaar oud zijn iets helemaal anders is dan 6 jaar oud zijn. ik moet zeggen dat ik dat eigenlijk vergeten was. gelukkig weet ik dat nu weer, en ik zal mijn best doen dat niet al te snel weer te vergeten. Beloofd!

kraantjes

het blijft koud en mooi buiten, tenminste dat is wat ik zie als ik hier in gent uit mijn venster kijk. in kuurne zie ik eigenlijk alleen maar mist, of zou het dan toch smog zijn?. nu, wegens de uren daglicht te kort om me toe te laten naast het verdienen van de sjoko op mijn boterham nog fotoots te nemen, blijven we bij de lac du der experience. ik hoop dat u het mij niet kwalijk neemt. ik heb geen lens waar ik ongelooflijk gedetailleerde fotoots van vogels mee kan trekken, en heb op dit moment ook eigenlijk de ambitie niet daartoe. vandaar dit sfeerbeeld van vogels... als je ooit een slaaptrek van kraanvogels hebt mogen aanschouwen (en aanhoren), dan weet je wel wat ik bedoel...

road to snowhere

het is koud hier bij ons. gisteren de sneeuw, vandaag dan de vriestemperaturen. vorige week in frankrijk sneeuwde het ook. ook daar duurde het niet langer dan een paar uur, maar het was genoeg om het landschap om te toveren. toen het begon te sneeuwen liepen we in het bos van etang de la horre...hetzelfde bos waar het ooit, een kleine 20 jaar ook begon te sneeuwen toen we daar met een bendeke enthousiaste jongelingen rondliepen om zoveel mogelijk vogels te zien en zoveel mogelijk leute te maken. op de dam van etang de la horre hebben we ons dan op onze rug gelegd, naar de sneeuwval gekeken en iets van jan de wilde gezongen. nu, zoveel jaren later, zijn we nog altijd enthousiast, iets minder jong, maar hebben we er een gevoel bijgekregen: nostalgie! en ook dat is fijn, zo nu en dan.

2009!

Dames en Heren! Gelukkig 2009!! ik hoop dat het jullie allemaal geweldig voor de wind gaat op alle vlakken waarvan ge wilt dat het voor de wind gaat, en op alle andere vlakken ook. 2009 zal mooi zijn! en dat zullen we dan opnieuw proberen vast te leggen in fotoots, die dan hier te zien zullen zijn. hopelijk kom je af en toe eens een kijkje nemen...

we zijn net terug van een klein weekje lac du der, het mekka voor wie eens een kraanvogel wil zien of horen. en kraanvogels hebben we gezien, én gehoord! overdag zitten die kraanvogels op akkers rond lac du der, en net voor het donker wordt, tegen schitterende luchten zoals deze op de foto keren ze terug naar het meer, daarbij hun eigen naam roepend. moest het niet zo koud zijn, een mens zou er uren naar kunnen luisteren, onderwijl genietend van de schakeringen van het immer veranderende zwerk...