Fotojanus is op een of andere manier onder de indruk van bomen. die groeien maar omhoog, en omhoog, en omhoog...als er bladeren aan de bomen hangen valt dat niet zo op. maar als het winterlicht een beetje meezit, en omdat er dan geen bladeren in de weg zitten, blijft het loddderige oog van fotojanus vallen op de schijnbaar oneindige drang er bomen om te groeien, en te groeien. alsof ze nooit zullen omvallen.
1 opmerking:
Ziet er top uit. Lijkt me geweldig om dit zo uit te printen en thuis op te hangen. Geeft echt wel een mooie sfeer!
Een reactie posten