af en toe is een strand meer dan een heel grote verzameling zandkorrels. zeker daar waar het strand nog strand mag zijn. waar er geen zware machinale gedrochten het laatste beetje aanspoelsel verwijderen onder het mom van strandreiniging. of waar er nog duien zijn, zodat strandopspuitingen niet noodzakelijk moeten om het hinterland tegen eeuwige stormen te beschermen. op sommige plaatsen mag het strand gewoon strand zijn, met zijn eigen dynamiek en reliëf. en als het wat meezit, met zijn eigen kleuren.
soms zijn er van die momenten dat alles meezit. het landschap, het licht, en de manier waarop de camera dat dan allemaal weergeeft. dit zijn de duinen van de panne, ergens in de later novembernamiddag. ze zijn toch mooi, die late novembernamiddagen !
wie het kleine niet eert, is het grote niet weerd. een waarheid als een koe! en dat geldt zeker voor paddenstoelen. fotojanus slaagde er maar niet om die kleine fragiele dingentjes deftig vast te leggen. maar nu is het gelukt! driewerf hoera!!
paddenstoelen. ze stonden er massaal, in alle vormen en maten! sommige waren glad, andere geribbeld. sommige waren vers, andere waren een beetje aangetast. zoals deze, aangetast en geribbeld!
donderdag 1 november 2012
belofte maakt schuld! gedaan met de bergen! fotoots uit eigen streek zullen hier opnieuw ten tonele gebracht worden. en wat staat er nu in eigen streek! juist! paddenstoelen! fotojanus trok vandaag naar kortrijkbos. daar stond het vol met kleine paddenstoeletjes. klein van paddenstoel, maar groot van uitdaging!
